اولین کلام را با یک کلام از حضرت صدیقه طاهره(س) اغاز میکنم. در کتاب نهج الحیاه امده است که پیامبر اکرم(ص) روزی از دخترشان سوال کردند؛ فاطمه چه در خواست و حاجتی داری؟ هم اکنون فرشته وحی در کنتر من است و از طرف خدا پیام اورده است تا هر چه بخواهی تحقق پذیرد, فاطمه(س) فرمودند:
شغلنی عن مسئلته لذه خدمته , لا حاجه لی غیر النظر الی وجهه الکریم.
شرح:
شرح این قصه مگر شمع برارد به زبان ور نه پروانه ندارد ز سخن پروایی
در مورد خداوند چنین گفته اند:
موجودی که قابل اثبات نیست چون غیرتش غیریتی باقی نمیگذارد(غیری ندارد تا بخواهد به شناسایی داید.)
موجودی که به اندازه معرفت توست زیرا تو به اندازه سعه وجودی خود, به او اگاهی
موجودی که به وسعت ارزوهای توست.
به قوت اراده تو وبه زیبایی زیبا شناسی توست.
موجودی که همه عالم هستی را پر کرده است و خلاءی باقی نگداشته است.
رابطه تو با او رابطه ایست که یک طرف دارد به قول فلاسفه اضافه او به تو, اضافه ای اشراقی است نه اضافه مقولی اضافه ای که در ان خبری از مضاف الیه نیست.
ایا از چنین موجودی جز لدت موانست چیز دیگری میتوان در خواست کرد.
همه عالم مظهر اسماء و صفات اوست. به کدام سمت و سو و به کدام صفت یا اسم او میتوان نظر کرد؟
سیده زنان عالم در این گوهر ناب میفرمایند: لذت در اختیار او بودن, مرا از هر مشغول نموده و نظر به کرامت او مرا از نظر به هر چیز دیگری باز داشته است.
ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا حلوا به کسی ده که محبت نچشیده
به نام خدا
سنت قدیمی و بسیار زیبای اربعین نویسی از قدیم الایام در بین علما مرسوم بوده است.
بزرگانی چون امام خمینی (ره) شیخ بهایی شهید ثانی و... از خود اربعین حدیث به یادگار گذاشته اند. این سنت حسنه به خاطر روایاتی است که از رسول خدا(ص) نقل شده است به این مضمون که هر کس از امت من 40 حدیث حفظ کند خداوند او را فقیهی عالم محشور میکند.
حفظ حدیث به معنای محافظت از حدیث و جلوگیری از نابود شدن احادیث می باشد. در عصر کنونی که با صنعت چاپ و نشر, میتوان احادیث را از خطر نابودی حفظ کرد, نوشتن اربعینیات موضوعیت دیگری یافته است. اربعینیاتی که در حال حاضر به رشته تحریر در می اید شرحی است که به طواف متون روایی می رود و هر کسی به میزان معرفت خود این روایات را در نگاه خود قاب می گیرد.
این مجموعه هم یک اربعین حدیث مجازی است با درونمایه عرفان وشناخت.
ناگفته نماند که این شرح توضیح روایت نیست بلکه حدیث شیدایی است که مشتاقانه به زیارت متن روایت شتافته است. باشد که هم مقبول خواننده بیفتد و هم مشمول حدیث نبوی مذکور.